რომანი „შევხდებით აგვისტოში“ ერთ-ერთი ყველაზე საყვარელი ესპანურენოვანი მწერლის მოულოდნელი საჩუქარია მკითხველთათვის. „ზოგჯერ წიგნებსაც სჭირდებათ დასვენება“, – ფიქრი გაანდო გაბრიელ გარსია მარკესმა თავის თანაშემწეს, მონიკა ალონსოს. ეს ამბავი 2004 წელს მოხდა, მას შემდეგ, რაც მწერალმა ჯერ კიდევ სამუშაო ვერსია „შევხვდებით აგვისტოში“ გამომცემელ კარმენ ბალცელს გადაუგზავნა ბარსელონაში. ოცი წელიწადი გაივლის და იმავე ქალაქში მწერლის დაბადების დღეს, 6 მარტს გაიმართება წიგნის პრეზენტაცია. ასე მიიღებს გაბოს ერთგული მკითხველი მისგან გარდაცვალების შემდგომ საჩუქარს. წიგნის გამოქვეყნებას დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა, მკითხველთა ნაწილმა ის მწერლის სურვილის წინააღმდეგ ჩადენილ მკრეხელობად აღიქვა, რადგან მეხსიერებადაკარგული ნობელიანტის განაჩენი „წიგნი არ ვარგა. გასანადგურებელია“ – მის შვილებს არავისთვის დაუმალავთ. თუმცა საბოლოოდ გადაწყვიტეს, წიგნი მკითხველამდე მისულიყო.
„შევხვდებით აგვისტოში“ გაბოსეული მაგიური რეალიზმის გამორჩეული ნიმუშია. ეს არის ამბავი შუახნის დაოჯახებულ ქალზე, ანა მაგდალენა ბახზე. ის ბორანს ყოველ აგვისტოს ჩაჰყავს კუნძულზე, სადაც დედამისია დაკრძალული. ეს მოგზაურობა დროთა განმავლობაში მაცდუნებელ პირობად იქცევა, რომ ქალი წელიწადში ერთი ღამით განსხვავებულ ადამიანად იქცეს. გარსია მარკესის შეუცვლელი და მომაჯადოებელი სტილით შესრულებული ეს ნაწარმოები ერთგვარი ოდაა სიცოცხლეზე, რომელშიც ქალის ბედნიერებისა და სიამოვნების სურვილი დროის სვლას არ ემორჩილება. მწერალი ამ თემას ასეთი სიმძაფრით არასდროს შეხებია. რომანი პირველივე ფრაზიდან გვატყვევებს და ანა მაგდალენა ბახის თანამეგზურად გვაქცევს.
